oś obrotu
Encyklopedia PWN
wahadło wykorzystywane do wykazania obrotu Ziemi wokół osi;
włoski fizyk, astronom i filozof.
bot., zool. reakcja organów lub całych organizmów na siłę ciążenia;
mat. powierzchnia powstała przez obrót krzywej dokoła ustalonej prostej (osi) i jednoczesny ruch wzdłuż tej prostej, przy stałym stosunku szybkości tych ruchów;
Heraklides z Pontu, Hērakleídēs Pontikós, ur. ok. 390, Herakleja Pontyjska (ob. Ereǧli), zm. po 322 p.n.e., Ateny,
filozof grecki;
katenoida
mat. powierzchnia utworzona przez obrót krzywej łańcuchowej o równaniu y = a(ez/a + e–z/a) dookoła osi OZ;
[łac. catena ‘łańcuch’, gr. eídos ‘kształt’, ‘postać’],
